در یونان باستان، توانایی های فیزیکی و ذهنی، اعتبار بسیار بالایی داشت.
در سال ۱۵۴۵ توماس فير، اولین کتاب خود را در زمینه مشکلات روانپزشکی کودکان نوشته و مواردی همچون وحشت شبانه در کودکان، نکوهش کودک کشی، پذیرش کودکان بی سرپرست در کلیساها و یتیم خانه ها در آن مطرح شد.
در سال ۱۸۰۰، بنیامین راش پیرامون بیماری و درمان های اخلاقی در ارتباط با کودکان مطالعاتی انجام داده که منجر به چاپ کتاب گردید.
تلاش وی سبب تاسیس ۳۰ بیمارستان روانی در اروپا گردید.
استنلی هال، رشد عاطفی و جسمی کودکان را مورد مطالعه قرار داده و پرسشنامه هایی را در اختیار معلمان و والدین قرار میداد.